طبقات سیستم ساختمان سازه LSF
فضای ما بین طبقات از نظر محاسباتی در حدود 38 تا 40 سانتی متر است که تمامی تاسیسات ساختمان را می توان از فضای داخل سقف که در زمان طراحی در سازه پیش بینی شده است جایگذاری نمود . اجزای تشکیل دهنده آن شامل خرپای سقف به ارتفاع 40 – 30 سانتی متر و در قسمت بالای آن می توان برای پوشش از چوب های OSB و یا پانل های سیمانی Fiber Cement و یا به صورت ورق های ذوذنقه ای ( عرشه فولادی یا شادولاین) همراه با 5 سانتیمتر بتن سبک استفاده کرد . در قسمت زیر خرپاها نیز می توان از پانل های گچ یا از پوشش های دیگر نظیر سقف های کاذب همراه با فوم مخصوص به صورت پیچ شده به سازه استفاده کرد .
فضای ما بین طبقات را می توان به کمک عایق های مخصوص نظیر پشم سنگ ، پشم شیشه یا پلی یورتان به صورت کامل پر کرد تا از ورود و خروج سرما و گرما و تبادل انرژی جلوگیری به عمل آید . پوشش نهایی به صورت انواع سرامیک و کاشی ، لمینیت ، پارکت ، موزاییک و موکت می تواند باشد.
در خصوص صدابندی سقف ها باید انتقال صدای هوابرد و کوبه ای محدود شود . بنابراین علاوه بر استفاده از پوشش تخته های چوبی OSB و تخته های سیمانی Fiber Cement و عرشه فولادی (شادولاین) در کف سازی در فضای بین پوشش رو و زیر سقف عاشق های معدنی قرار می گیرد و از کف پوش های الیافی استفده می شود که این می تواند باعث به حداقل رسیدن انتقال صداها و ضربه های کوبه ای یک طبقه به طبقه دیگر شود .
